Kynoterapia

Forma zajęć

W Kynoterapii wyróżniamy trzy podstawowe formy zajęć:

1. Spotkanie z Psem

Są to zajęcia, które mają na celu stworzenie pozytywnego kontaktu pomiędzy dzieckiem, a psem. W trakcie spontanicznej radosnej zabawy ukierunkowanej przez kynoterapeutę, dzieci przyzwyczajają się do kontaktu z psem głaszcząc go, wydając polecenia. Zajęcia SP mają za zadanie dostarczenie dziecku pozytywnego ładunku emocjonalnego i satysfakcji z obcowania z czworonożnym przyjacielem. Spotkania z psem przełamują lęki w kontaktach z otoczeniem, stymulują rozwój zmysłów, pobudzają aktywność, pozwalają dzieciom oderwać się od często stałej i dla nich monotonnej rzeczywistości. W zależności od potrzeb zajęcia te mają  formę spotkań indywidualnych lub pracy grupowej. Kynoterapeuta prowadzi dokumentację zajęć, polegającą na zapisie spostrzeżeń dotyczących zachowania się podopiecznych.

2. Edukacja z Psem

To forma zajęć usprawniająca sferę intelektualną i poznawczą. Odpowiednio przygotowany pies uczestniczy aktywnie w zajęciach motywując do nauki. Dziecko chętniej zapamiętuje treści, których bohaterem jest jego przyjaciel- pies. E.P. pomaga również osobom o obniżonej percepcji lub niechęci (z różnych powodów) do przyswajania wiedzy. Zajęcia prowadzone są grupowo lub indywidualnie przez zespół kynoterapeutyczny (pies i kynoterapeuta) pod kierownictwem pedagoga. Mają one określony program nauczania. Również te zajęcia są dokumentowane.

3. Terapia z Psem

Są to ćwiczenia z zakresu kompleksowej rehabilitacji ukierunkowane na konkretny, zaplanowany wcześniej cel, do których metodyka jest układana w porozumieniu ze specjalistą (np. lekarzem prowadzącym, rehabilitantem, psychologiem). Charakteryzują się indywidualnym podejściem do każdego dziecka, jego możliwości i potrzeb. TP jest dokumentowana. Najkorzystniejszą formą tych zajęć są ćwiczenia indywidualne lub w bardzo małych grupach.

Dlaczego właśnie pies zyskał szczególną pozycję wśród zwierząt używanych w terapii ?

Psy posiadają naturalną umiejętność nawiązywania bliskiego kontaktu  z człowiekiem

Łatwo i szybko się uczą, znakomicie odnajdując się przy tym w zmiennych sytuacjach. Posiadając odpowiednio wyselekcjonowanego i wyszkolonego psa, można prowadzić zajęcia w miejscu przebywania dziecka. Ponadto prowadzenie zajęć rehabilitacyjnych możliwe jest bez specjalistycznego wyposażenia (np. basenu).

Głaskanie i przytulanie psa sprzyja relaksowi.

Pies nie ocenia i nie stawia warunków. Akceptuje wszystkie nasze nastroje i emocje, zawsze wysłucha – nigdy nie krytykuje. To sprzyja wzrostowi poczucia własnej wartości u dziecka.

Bliski kontakt z psem sprzyja empatii

Czyli rozumieniu uczuć i motywów działań innych ludzi, poprzez identyfikację z nimi. Pomiędzy dzieckiem i psem nawiązuje się nić sympatii, co budzi chęć opieki nad kochanym pupilem, ustalają się pozytywne rytuały zachowań, przenoszone później przez dziecko do funkcjonowania w społeczeństwie.

Łatwiej jest wyeliminować negatywne zachowania, gdy dla psa podopieczny jest w stanie zmienić swoje nawyki.

Pies nie zwraca uwagi na niedoskonałości wyglądu, mowy czy ruchów, nie wyznacza reguł i granic, reaguje na każdy sygnał i próbę nawiązywania kontaktu. Pozwala realizować wszelkie pomysły, pilnie zwracając uwagę na to, co dziecko mówi czy robi.

Kynoterapia wkracza też w momencie, gdy rehabilitacja klasyczna nie może zdopingować dziecka do następnego wysiłku.

Kontakty z psem dają poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie, jak również poczucie przynależności oraz ufności do świata. Zajęcia z odpowiednio przygotowanym psem pobudzają w naszych dzieciach sfery fizyczne, stymulującą rozwój motoryki dużej i małej (precyzyjnej), w zależności od potrzeb zmniejszają nadwrażliwość na bodźce odwrażliwiając strefy sensoryczne lub przeciwnie-zwiększają wrażliwość pobudzając ich aktywność.

Korzyści płynące z terapii

Zajęcia z udziałem odpowiednio wyselekcjonowanego i wyszkolonego psa wspomagają rozwój naszych dzieci poprzez:

1. Ćwiczenia wspomagające rozwój percepcji
2. Ćwiczenia kształtujące orientację przestrzenną
3. Ćwiczenia  rozwijające sprawność ruchową i koordynację ruchowo- wzrokową
4. Ćwiczenia rozwijające samodzielność
5. Ćwiczenia doskonalące umiejętność liczenia
6. Ćwiczenia wspomagające umiejętność syntezy i analizy
7. Ćwiczenia wspomagające umiejętność klasyfikacji
8. Ćwiczenia wspomagające umiejętność rozpoznawania i nazywania kolorów
9. Ćwiczenia wspomagające myślenie przyczynowo- skutkowe, rozwój umiejętności
   przewidywania
10. Ćwiczenia wspomagające rozwój mowy

Są to jedynie przykłady elementów kynoterapeutycznych, wprowadzanych w formie zabawy, która daje dziecku nieograniczoną możliwość odtwarzania i przetwarzania treści swoich doświadczeń w realnym świecie, jest przejawem własnej aktywności dziecka, wyznacznikiem jego rozwoju, odgrywa ważną rolę w kształtowaniu procesów umysłowych naszych dzieci.